บราซิลเป็นประเทศที่พูดภาษาโปรตุเกสเพียงแห่งเดียวในอเมริกาใต้ตั้งอยู่นอกเหนือจากทวีปที่ใช้ภาษาสเปนเป็นหลักและจนกระทั่งผู้ตั้งถิ่นฐานชาวโปรตุเกสคนแรกเข้ามาในปี 1500 มีวัฒนธรรมและภาษาของพวกเขาอยู่ด้วยมี 1, 000 สำนวนพื้นเมือง ทุกวันนี้ชาวโปรตุเกสของบราซิลได้พัฒนาความแตกต่างเล็กน้อยจากรากเหง้าของอาณานิคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านไวยากรณ์คำศัพท์และเสียงสูงต่ำ เสียงไพเราะที่โดดเด่นของบราซิลซึ่งเต็มไปด้วยจุดและฮาร์มอนิกคือการพิสูจน์ความไพเราะที่ไพเราะที่สุดของภาษาโปรตุเกสทั้งหมด
Vida (vee-da) / ชีวิต
โปรตุเกสเป็นภาษาละตินดังนั้นคำหลายคำที่มาจากคำศัพท์โบราณนี้ Vida เป็นหนึ่งในนั้นและมาจากคำภาษาละตินvītaซึ่งแปลว่า 'ชีวิต' อย่างแท้จริง มันคล้ายกันถ้าไม่เหมือนกันกับคำว่า 'ชีวิต' ในภาษาโรแมนติกอื่น ๆ เช่นสเปน (วิดา), อิตาลี (vita) และฝรั่งเศส (วี)
Beija-flor (ชั้น Bay-jah) / นกฮัมมิงเบิร์ด
คำว่า beija-flor เชื่อมโยงเข้าด้วยกันสองคำนาม - beija ซึ่งหมายถึง 'kisses' และ flor ซึ่งหมายถึง 'flower' - เพื่อสร้างคำที่อธิบายถึงวิธีการที่ละเอียดอ่อนของนกฮัมมิงเบิร์ด Beija-flor ยังเป็นชื่อของหนึ่งในโรงเรียนแซมบ้าที่ใหญ่ที่สุดของริโอเดอจาเนโรซึ่งครองตำแหน่งแชมป์ของ Carnival 2018
Lua (loo-ah) / moon
คำว่า lua หรือ 'moon' มาจากส่วนสำคัญของตำนานเทพเจ้าโรมัน หลังจากจัดกลุ่มดวงจันทร์กับดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ดวงอื่นอีกห้าดวงในเจ็ดจุดสำคัญในท้องฟ้าชาวโรมันได้ใช้เวลาเจ็ดวันในปฏิทินของพวกเขาและวันของสัปดาห์ได้รับการตั้งชื่อตามวัตถุทางดาราศาสตร์ทั้งเจ็ดนี้ ศัพท์นี้ยังคงมีอยู่ในหลายภาษาโรแมนติกในวันนี้ยกเว้นในภาษาโปรตุเกสซึ่งใช้ปฏิทินคาทอลิก การแสดงออกในชีวิตประจำวันบางอย่างใช้ lua เช่น lua de mel ซึ่งแปลโดยตรงเป็น 'moon of honey' หรือ 'ฮันนีมูน'
Felicidade (feh-lis-e-dah-gee) / ความสุข
คำว่าโปรตุเกสสำหรับ 'ความสุข' มาจากคำภาษาละตินfēlīcitāsซึ่งเกิดขึ้นจากคำสองคำ: fēlīx, ความหมาย 'ความสุข' หรือ 'โชคดี' และคำต่อท้าย-tāsซึ่งหมายถึงสถานะของความเป็นเช่น ', ' -ness 'หรือ' -ship ' ชาวบราซิลมักปรารถนาให้ muitas felicidades ('ความสุขมาก') เมื่อฉลองวันเกิดงานแต่งงานหรืองานเทศกาลอื่น ๆ
Poesia (po-iz-ear) / กวีนิพนธ์
คำว่า 'กวีนิพนธ์' ในภาษาโปรตุเกสคือ poesia และมาจากภาษาละตินคำว่า poesis ซึ่งในทางกลับกันมาจากคำภาษากรีกโบราณpoíēsisหมายถึง 'การแต่งเพลง' หรือ 'การผลิต' อย่างแท้จริง นักเขียนที่มีชื่อเสียงที่สุดของบราซิลบางคน ได้แก่ Machado de Assis และ Carlos Drummond de Andrade ซึ่งภายหลังได้รับการยกย่องว่าเป็นกวีชาวบราซิลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่
Liberdade (lib-err-dah-gee) / เสรีภาพ
คำว่า liberdade เกิดขึ้นจากคำภาษาละตินlībērtāsซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นlīber (ความหมาย 'อิสระ') และคำต่อท้าย-tās นอกจากนี้ยังเป็นชื่อของพื้นที่ใกล้เคียงที่รู้จักกันดีในเซาเปาโลซึ่งมีชุมชนชาวญี่ปุ่นขนาดใหญ่รวมถึงร้านอาหารและร้านค้าแบบญี่ปุ่นดั้งเดิมหลายสิบแห่ง
Paixão (pah-sh-ow) / ความหลงใหล
คำภาษาโปรตุเกสสำหรับ 'ตัณหา' มีต้นกำเนิดมาจากรากเหง้าทั้งสองซึ่งทั้งสองอยู่ในศาสนา: คำละตินpassiōซึ่งหมายถึง 'ความทุกข์ของพระคริสต์บนไม้กางเขน' และความหลงใหลซึ่งมาจากภาษาฝรั่งเศสโบราณและหมายถึง 'ความปรารถนาของพระคริสต์และ ความทุกข์ทรมานทางกายภาพ ' ทุกวันนี้มันหมายถึงความรักหรือความกระตือรือร้นที่สามารถเปรียบได้กับความเจ็บปวดทางกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าpaixãoไม่ได้รับการตอบแทนจากใครบางคน
แอลมา (อัลมา) / วิญญาณ
คำภาษาโปรตุเกสสำหรับ 'วิญญาณ' มีรากในภาษาละตินคำว่า anima ซึ่งหมายถึง 'วิญญาณ' หรือ 'ลมหายใจ' เช่นเดียวกับ 'วิญญาณ' คำรูทนี้มีดาล์ทอีทในภาษาอื่น ๆ เช่นคำกรีกโบราณánemos (หมายถึง 'ลม' หรือ 'สายลม'), คำโบราณ Frisian omma (หมายถึง 'ลมหายใจ') และคำสันสกฤตánila (หมายถึง 'อากาศ' หรือ ' ลม').
Beleza (beh-lay-zah) / ความงาม
มีต้นกำเนิดที่เป็นไปได้มากมายสำหรับคำภาษาโปรตุเกสสำหรับ 'ความงาม' คำว่า beleza นั้นอาจมาจากคำว่า Vulgar Latin Bellitia ซึ่งมาจากคำภาษาละติน Bellus ซึ่งเป็นคำโบราณสำหรับ 'ความงาม' 'หล่อ' หรือ 'สวย' เชื่อกันว่าในขณะที่ beleza มีต้นกำเนิดเหล่านี้ แต่ก็อาจถูกนำมาใช้โดยภาษาโปรตุเกสจากคำภาษาอิตาลี bellezza หรือคำภาษาออกซิแทนเก่า belleza แทนที่จะโดยตรงจากละติน นอกจากความหมาย 'ความงาม' แล้วยังพบได้ทั่วไปในภาษาโปรตุเกสว่าใช้ beleza เพื่อหมายถึง 'โอเค' หรือ 'ไม่เป็นไร'
Carinho (ca-rin-yo) / ความรัก
คำภาษาโปรตุเกสสำหรับ 'ความรัก' คือ carinho และมักจะใช้ระหว่างผู้ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิด หากคุณเบา ๆ นวดหรือบรรเทาบางคนก็บอกว่าคุณเป็น dando carinho หรือ 'ให้ความรัก' มันมาจากคำภาษาสเปนcariñoซึ่งอาจมาจากคำเดียวกันในอารากอนนั่นหมายถึง 'ที่รัก'
