อ่านฐากูร: มรดกของเนื้อเพลง, ความรักและตำนาน

'ฉันมาที่นี่เพื่อร้องเพลงเจ้า ในห้องโถงของเจ้านี้ฉันมีที่นั่งมุม ในโลกของเจ้าฉันไม่มีงานทำ ชีวิตที่ไร้ประโยชน์ของฉันสามารถแบ่งออกเป็นเพลงโดยไม่มีวัตถุประสงค์ '

ชายผู้นี้ชื่อครัวเรือนร้องโดยคนเป็นล้านคนพบกันในตอนเช้าของการศึกษาและถอนหายใจอย่างสงบเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน?

บทเพลงที่ไพเราะมาจากเพลง 15 จากคอลเล็กชั่นบทกวีซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้รับการยกย่องในการอ้างอิงเชิงโครงสร้างของเราพร้อมกับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม อย่างไรก็ตามเพลงง่าย ๆ เป็นเพียงข้อหนึ่งในทะเลแห่งคำพูดที่เร้าอารมณ์โดย Gurudev รพินทรนาถฐากูรไม่ได้เป็นชื่อที่จะต้องมีการแนะนำหรือพยานหลักฐานใด ๆ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะอ้าปากค้างสำหรับคำที่เหมาะสมที่สุดในการสรรเสริญของเขา ที่สุดจดหมายของเราอาจเป็นสิ่งไตร่ตรอง - ความหมายที่ใหม่กว่าการเปิดเผยคำพูดของเขาใหม่ทุกครั้งที่มีการอ่านซ้ำ

รพินทรนาถฐากูรที่โต๊ะเขียนหนังสือภาพโรงเรียนรัฐบาลกัลกัตตา | ©ไม่รู้จัก / WikiCommons

บางเรื่องบอกว่าหนุ่ม Rabi ในขณะที่เขาถูกเรียกว่าเป็นจุดในวัยเด็กของเขารู้สึกตื่นเต้นเมื่ออ่านสองประโยค - โครงสร้างที่เรียบง่ายในขณะที่เรียนรู้คำศัพท์พื้นฐาน เหล่านี้คือ Jal pawray, Pata nawray (น้ำตก, ใบไม้สั่นสะเทือน) Basant Koomar Roy (ผู้แต่งรพินทรนาถฐากูรชายและบทกวีของเขาในปี 1915) คำพูด Gurudev: 'นี่คือบทกวีของกวีดึกดำบรรพ์ที่สัมผัสหัวใจของฉัน เมื่อฉันจำความสุขที่อธิบายไม่ได้ที่ฉันรู้สึกกับคำเหล่านั้นในเวลานั้นฉันตระหนักว่าทำไมบทกวีจึงเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างบทกวี มันเป็นเพราะความจริงที่ว่าคำไม่ได้จบลงด้วยการสิ้นสุดของเสียง ความตื่นเต้นจากการคล้องจองในหูและสั่นสะเทือนอยู่ในใจ '

เราเริ่มอ่านฐากูรเมื่อยังเป็นเด็กและในขณะที่เด็ก ๆ เราไม่เข้าใจข้อที่ Jana Gana Mana ท่องในการประชุมตอนเช้าและ 'ที่ใจไม่กลัว' พิมพ์ในบันทึกประจำโรงเรียนของเรา ในเวลาต่อมาเราเพียงแค่แช่ในเวทย์มนตร์ของคำเหล่านั้น เริ่มต้นด้วยการค่อย ๆ ตำราเรียนภาษาอังกฤษสำหรับผู้อ่านเปิดโลกแห่งนิทานที่เคลื่อนไหวในรูปแบบของเรื่องสั้น

ค่อนข้างเป็นรูปแบบใหม่แล้วหนังสือของฐากูรยกเรื่องสั้นให้เป็นรูปแบบศิลปะที่จริงจัง เขาสะท้อนชีวิตในรูปแบบที่ดิบที่สุดหายใจเข้าในเขตเบงกอลในชนบทและในเมือง ก้าวช้าพอที่จะซึมซับในขณะนั้นและรู้สึกถึงความขัดแย้งความปรารถนาและความว่างเปล่ามากมาย งานประพันธ์ของเขาเลือกการต่อสู้และการไตร่ตรองระหว่างคนใหม่กับคนเก่าศีลธรรมภายใต้เลนส์ความสันโดษและความโดดเดี่ยวเดียวดายทั้งชายและหญิง

เพียงแค่รู้สึกถึงชีพจรเราหันไปหาหนึ่งในเรื่องราวยอดนิยมเช่น 'Postmaster' หรือ 'The Kabuliwala' ที่นำความรักความปรารถนาความหวังและความหวังหรือโนเวลลาน้องสาวสองคน - ความน่ากลัวของธีม ตัวละครถูกวาดความกล้าหาญที่เขาปล่อยให้ละครตลกของ tragi ดำเนินไปตามเส้นทางทำให้มันเป็นหนึ่งในเรื่องราวที่น่าจดจำที่สุด เขาสำรวจความสัมพันธ์ที่แห้งแล้งในความกังวลและในโลกีย์ความสัมพันธ์ที่ต้องไม่ก่อให้เกิดความตายหลายคนจบลงด้วยการยกคิ้วในช่วงเวลาที่เป็นเช่นนั้นทำให้เขามีความเกี่ยวข้องแม้หลังจากผ่านไปหลายร้อยปี Teen Kanya, Ghare Baire, Strir Patra, Gora หรือ Nastanirh (รู้จักกันดีในชื่อ Charulata ของ Satyajit Ray) เป็นเพียงไม่กี่ร้อยเรื่องที่ได้รับการเลี้ยงดูทำให้เกิดภาพยนตร์เบงกอลและภาษาฮินดี

Portrait of Filmmaker Satyajit Ray | © Rishiraj Sahoo / WikiCommons

'ต้นไม้จ้องรักเงาที่สวยงามของมันเอง

ซึ่งมันก็ไม่สามารถเข้าใจได้ '

เช่นร้อยแก้วของเขาเช่นเดียวกับบทกวีของเขา - ฉุน ความโดดเด่นระดับโลกของฐากูรขึ้นอยู่กับความสำเร็จของเขาในฐานะกวี คุณภาพและปริมาณของกวีนิพนธ์ของเขามีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมของเขาในด้านการละครนิยายและสารคดี บทกวีของเขาเกือบ 60 ชุดประกอบด้วยเนื้อเพลงสั้น ๆ ซึ่งมักจะถูกทำเครื่องหมายด้วยสายพันธุ์ปรัชญาการสืบเสาะทางจิตวิญญาณที่โหยหาตั้งอยู่ท่ามกลางภูมิทัศน์ตามธรรมชาติ

Gitanjali หรือ Song Offerings ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรกในปี 1910 มี 103 บทกวีในไม่ช้ามันก็รวบรวมชื่อเสียงทั่วโลกในขณะที่มันถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษในอีกสองปีต่อมา มันเป็นครั้งแรกในหลาย ๆ เล่มที่จะทำให้เขากลายเป็นคนร่างสากล หนึ่งในหลาย ๆ คนที่อุ้มเขาด้วยความเคารพอย่างสูงคนหนึ่งคือ WB เยตส์กวีชาวไอริชผู้โด่งดัง การแปลภาษาอังกฤษของ Gitanjali ในปี 1912 มีการแนะนำโดย Yeats ซึ่งติดใจโดยเวทย์มนต์ของกลอนของฐากูร 'เนื้อเพลงเหล่านี้

ซึ่งอยู่ในต้นฉบับอินเดียของฉันบอกฉันเต็มไปด้วยจังหวะของความละเอียดอ่อนของสีสันประณีตของการประดิษฐ์ metrical - แสดงในความคิดของพวกเขาโลกที่ฉันได้ฝันของชีวิตทั้งหมดของฉันยาว '

หน้าชื่อเรื่องสำหรับ Gitanjali โดย Tagore | © Macmillan and Company, London | Wikicommons

รูปปั้นครึ่งตัวของรพินทรนาถฐากูรที่ St Stephen Green Park, Dublin | © Osama Shukir Muhammed Amin FRCP (Glasg) / WikiCommons

แม้จะมีขอบเขตที่กว้างของงานวรรณกรรมของเขา แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจที่ได้ตระหนักว่าเขาถูกสื่อให้เห็นในเวสต์อย่างหวุดหวิด จำกัด ให้เขาเป็น 'ผู้ยิ่งใหญ่ผู้ลึกลับจากตะวันออก' เยทส์นั้นไม่ได้ถูกระบุว่าเป็นเรื่องของศาสนาในการเขียนของฐากูร ข้อพระคัมภีร์ของเขาสำรวจอาณาจักรแห่งชีวิตและความตาย เขาใช้ชีวิตอยู่ในความสัมพันธ์ที่โรแมนติกกับศาลฎีกา - ความคิดของความสุขและสมการที่ไม่กลัวอย่างแท้จริงกับพระเจ้า ภาพสะท้อนทางศาสนาของเขามากมายรวมถึง Gitanjali เป็นตัวอย่างการบรรจบกันของภูมิปัญญาโบราณอันกว้างใหญ่ของอินเดียและกวีที่ได้รับความนิยมและใหม่กว่า การแปลต้นฉบับของผลงานของเขาทำให้ดาวอังคารของเขาเรียบง่าย แม้กระนั้นรูปแบบพื้นฐานที่สุดของมนุษยชาติก็ยังคงส่องประกายและดีกว่าวาทกรรมทางจิตที่ซับซ้อนทุกรูปแบบ:

'ปล่อยให้การสวดมนต์และการร้องเพลงและการบอกเล่าของลูกปัด! ท่านนมัสการใครในมุมมืดของวิหารที่มีประตูปิดอยู่?

เปิดตาของเจ้าและเห็นพระเจ้าของเจ้าไม่ได้อยู่ต่อหน้าเจ้า!

เขาอยู่ที่นั่นที่ไถจอบไถดินแข็งและที่ที่คนหาเส้นทางกำลังทำลายหิน

เขาอยู่กับพวกเขาในดวงอาทิตย์และในห้องอาบน้ำและเสื้อผ้าของเขาถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น '

มันง่ายที่จะหลงทางในบทกวีของเขาที่หมุน มีความรู้สึกที่คลุมเครือ - นี่คือเสน่ห์ของการได้อ่านวรรณกรรมของฐากูร นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับบทกวีของเขาที่ใช้คำอธิบายความรักของมนุษย์และการอุทิศตนของผู้เคร่งศรัทธาซึ่งรวมอยู่ในบทกวีอุปมาอุปมัย

'ฉันไม่ได้นอนเลยคืนนี้ ฉันเปิดประตูแล้วมองออกไปในความมืดเพื่อนของฉัน!

ฉันไม่เห็นอะไรเลยมาก่อน ฉันสงสัยว่าเส้นทางของเจ้าอยู่ที่ไหน!

โดยสิ่งที่ชายฝั่งสลัวของแม่น้ำหมึกดำโดยป่าอันอุดมสมบูรณ์ที่ไกลออกไปผ่านความมืดมนของความมืดมนอย่างใดคุณกำลังทำเส้นทางของเจ้าให้มาหาฉันเพื่อนของฉัน?

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเปลี่ยนศตวรรษของฐากูรเป็นการยากที่จะพลาด เขายืนหยัดต่อสู้กับราชาของอังกฤษและเขียนเพื่อเสรีภาพอย่างกว้างขวาง แต่สิ่งที่พลาดบ่อยคือคำยืนยันของเขาในการปลดห่วงโซ่ตนเองที่อยู่นอกเหนือการปกครองของอังกฤษ บางทีสิ่งที่สำคัญสำหรับเขาก็คือผู้คนสามารถมีชีวิตและมีเหตุผลด้วยเสรีภาพ

'ที่ใจไม่กลัว

และศีรษะนั้นก็สูง

ในกรณีที่ความรู้ฟรี

ที่ซึ่งโลกไม่เคยอยู่

แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

โดยกำแพงในประเทศที่แคบ

ที่กระแสของเหตุผลชัดเจน

ไม่ได้หลงทางเข้าสู่

ทะเลทรายที่น่าเบื่อของนิสัยที่ตายแล้ว;

สู่สวรรค์แห่งอิสรภาพ

พ่อของฉันปล่อยให้ประเทศตื่นตัว

เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเสรีภาพในการเคลื่อนไหวเขามีความยับยั้งชั่งใจเกี่ยวกับความรักชาติ เขาถกเถียงกันถึงธรรมชาติที่ จำกัด ของความรักชาติ - ป้องกันการมีส่วนร่วมของความคิดจากภายนอก 'กำแพงบ้านแคบ ๆ ' ความปรารถนาของฐากูรเพื่ออิสรภาพทำให้ บริษัท ของเขาไม่เห็นด้วยกับประเพณีดั้งเดิมทางอารมณ์ที่ไม่มีใครขัดขวางซึ่งจะทำให้นักโทษคนหนึ่งในอดีต - 'หลงทาง

ในทรายทะเลทรายที่น่าเบื่อของนิสัยที่ตายแล้ว '

เขาไม่พอใจการกดขี่ของอังกฤษและในปี 1919 ได้เลิกอัศวินที่มอบให้แก่เขา การวิพากษ์วิจารณ์การปกครองของอังกฤษในอินเดียเพิ่มขึ้นอย่างแข็งแกร่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและมันก็เหมาะสมที่เพลงของเขา Jana Gana Mana ถูกเลือกให้เป็นเพลงชาติ ฐากูรเป็นคนเดียวที่ได้เขียนเพลงชาติสำหรับสองประเทศ - ในขณะที่บังคลาเทศจะใช้ Amar Sonar Bangla เป็นเพลงชาติ และคำพูดของเขาในบทกวีและร้อยแก้วก้องกังวานเพื่อเสรีภาพในการคิดการแสดงออกที่ไม่ได้ถูกขังอยู่ในอำนาจเดียวและทาสีในสีเดียว คำพูดของเขาอาจไม่เคยเกี่ยวข้องเท่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน:

'ดวงอาทิตย์สุดท้ายของศตวรรษตั้งอยู่ท่ามกลางกลุ่มเมฆสีแดงเลือดของตะวันตกและลมพายุแห่งความเกลียดชัง ความหลงใหลในความรักตนเองของสหประชาชาติในความโลภความโลภที่เมาสุรากำลังเต้นรำไปกับการปะทะของเหล็กกล้าและโองการโองการล้างแค้น ตัวหิวโหยของชาติจะแตกสลายด้วยความรุนแรงจากการให้อาหารที่ไร้ยางอาย

โดย Rajan Luthra

Rajan ศึกษาสัญญศาสตร์และวัฒนธรรมเพื่อสร้างและทำตลาดแบรนด์เพื่อการใช้ชีวิตและ dabbles ในร้อยแก้วบทกวีสีและจานสีเพื่อชีวิต เขามักจะเขียนที่